“Калі адчуеш, што агонь ужо не сагрэе, калі вада замест праўды намывае толькі глею, калі паветрам дыхаць ты ўжо не мусіш, памятай: ты быў і застаешся дрэвам Беларусі…” (Belaroots, “Аднакарэнныя”)